نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

شهید «غلامرضا رسولی‌پور» در وصیت‌نامه‌اش می‌نویسد: «من برای انجام تکلیف الهی به پا خاسته‌ام و شهادت را قبول کرده‌ام. این را کسی می‌تواند درک کند که معشوق را بشناسد.»

شهيد پرويز مهديان پور فرزند رستم على در چهارم شهريور سال 1340، در بهشهر چشم به جهان گشود. پرويز حضور در جبهه را یک تکلیف الهی مى دانست و معتقد بود که وظیفه هر مسلمان است که برای دفاع از اسلام و ناموس به میدان جهاد برود. همیشه مى گفت که بعد از شهادتم گریه نکنید، بلکه با خوشحالی، پشتیبان امام خمینی و انقلاب باشید.

چند روز پس از بازگشت، شهيد كه خود را مهياي سفر به جبهه مي كرد مجدداً نزد مادر رفته و مي گويد در مورد آن قضيه كه گفتم ازدواج من منظور خاصي نداشتم مگر اينكه تكليف را از گردن خود برداشته و به گردن شما بياندازم و با دين كامل از دنيا بروم. نمي دانيم در زيارت امام هشتم بر او چه گذشته بود كه اينگونه خود را مهياي سفر مي كرد آري محمدعلي سفر كرد سفري طولاني كه 13 سال گذشت تا آنگونه كه خود مي خواست مفقودالاثر شود و تنها استخوان هاي بدنش خبر پرواز او را براي ما بياورند